Het verkopen van mijn zelfgemaakt keramiek, zegt me weinig.
Ik vind het veel fijner om anderen het keramiek maken aan te leren.
En dat doe ik uitsluitend online zodat jij rustig in je eigen omgeving en toch met alle ondersteuning die je nodig hebt keramiek kan leren maken.
Ik geloof niet in keramiek leren maken door workshops waar iedereen hetzelfde maakt. Daarom leer ik het jou op een andere (betere;-) manier én online! En daar vertel ik je alles over in de Infosessie.
Beter wordt het niet :-)
Schrik niet van wat je allemaal krijgt en dus gaat leren :-)
Pia laat zien dat echt iedereen met klei kan werken.
Ik had geen idee dat er zoveel mogelijk was zonder draaischijf.
Ze brengt alle stappen en technieken zo goed in beeld.
Je kan alles herbekijken, een groot voordeel ten opzichte van een fysieke cursus!
Geen enkele vraag is Pia te veel,
Ik maak nu zelfs borden, mokken, vazen en dit allemaal met de hand dus er komt geen draaischijf aan te pas!
Dankzij Pia heb ik het zelfvertrouwen gekregen in de handvorm en heb ik de kennis opgedaan om een eigen atelier op te kunnen starten. Bedankt Pia!
Ik weet het, je bent benieuwd naar wat je zou kunnen maken
In dit filmpje zie je voorbeelden,
MAAR jij kan maken wat jij wil!
"Vandaag ga ik iets doen waar mijn toekomstige zelf trots op zal zijn!"
Heb je nog vragen?
Wil je weten of deze cursus iets voor jou is?
Stuur me een pb of whatsapp dan kijken we samen of dit de juiste cursus voor jou is.
Toen ik nog studeerde, heel lang geleden :-), had ik al heel veel interesse in keramiek.
In de school waar ik dagonderwijs volgde was ook een afdeling voor keramisten maar om de dagopleiding te starten, was ik veel te onzeker. Mijn zelfvertrouwen zat toen ver onder 0.
Ik startte er in de avondcursus. Al snel werd duidelijk dat ik gebruiksgoed wilde maken, mijn eigen servies....maar dat kon niet.. eerst de verplichtte werken en gebruiksgoed stond pas op het programma in het 4 de jaar.....in het 4de jaar....dat leek nog zo'n eeuwigheid.
Ik stopte met de avondschool en maakte mezelf wijs dat ik stopte omdat ik geen tijd had maar eigenlijk was het omdat ik niet leerde wat ik wilde leren....
en dan zoals bij velen ging het leven verder, trouwen, kinderen, werken....ik was ondertussen leerkracht in het lager onderwijs geworden en elke vakantie passeerden de keramiekwinkeltjes op mijn pad en namen we klei mee naar de camping.
Maar ik maakte niks...want beelden maken kon ik niet. En aan potjes dacht ik niet omdat ik dacht je die moest draaien.
Maar er was een stille droom, diep in mijn hart verborgen...
Ik heb mijn keramiekdroom heel lang weggestopt. Ik dacht dat thuis keramiek maken, echt geen optie was.
Mijn job in het onderwijs, maakte dat ik me moeilijk kon vastpinnen op een vast moment om ergens een cursus te volgen dus kwam er niks van.
Ik dacht dat kleien een hoop rommel met zich mee zou brengen.
...dat je daar echt wel voor naar een academie moest gaan. Dat het heel ingewikkeld zou zijn.....dat ik daar heel veel spullen voor nodig zou hebben enz enz.. ik snapte niks van al die glazuren in de keramiekhandel. Ja, daar kwam ik al eens om klei voor school te kopen.En dat alles schrok me heel erg af. Ik wilde eigenlijk gewoon beginnen.
Die academie met al zijn verplichte opdrachten was en is echt niks voor mij.
Hoe moest het dan???
Toevallig na jaren 'vergeten' dat deze droom er was, volgde ik een draaicursus omdat ik op zoek was naar ontspanning en iets dat me kon helpen mijn hoofd leeg te maken en ontdekte dat ik dat wel heel erg leuk vond maar ook wel moeilijk.
An, de keramiste bij wie ik cursus volgde, voelde mijn honger naar meer en zette me op weg door mijn honderden vragen te beantwoorden. Zonder haar, stond ik niet waar ik nu sta. Het was zo fijn elke vraag te kunnen stellen.
Ik ben zo iemand die het liefst elke dag wil bijleren en als ik er aan begin, kan ik moeilijk stoppen. Ik smijt me er helemaal in
En zo begon ik ook te lezen en thuis te proberen, uren zat ik te kleien en ik merkte dat ik er helemaal van tot rust kwam. Eindelijk vond ik de rust die ik al jaren zocht.
Elk boek dat ik kon vinden over klei, heb ik gekocht en verslonden en uren tijd heb ik 'verspild' aan goede en slechte filmpjes op Youtube. Ik ontdekte dat er veel was maar dat er geen structuur in zat, dat het vaak niet goed uitgelegd was, niet goed in beeld gebracht. (daar kon ik me als leerkracht wel wat aan ergeren, het moest toch helderder, eenvoudiger en overzichtelijker kunnen)
Na heel veel opzoekwerk en uren kleien aan de keukentafel, vormde ik de voorste kamer van ons huis om tot klei-atelier,
Er 'viel een hele oude oven uit de lucht' en mijn atelier was geboren.
Ik wilde anderen laten voelen wat ik voelde: de rust en het plezier.
En de cursisten kwamen.
Ik merkte dat ze het spijtig vonden dat het uur om was, dat ze thuis verder wilden werken, dat voor sommige de wekelijkse afspraak soms moeilijk viel maar dat ze allemaal net als ik ontspanning vonden in het creatief proces.
Ik merkte ook dat het soms moeilijk was om iedereen in het atelier alles goed en gedetailleerd te laten zien en dat ze soms moesten wachten tot ik tot bij hen kon komen. En toen kwam Corona en deed ik het atelier dicht.
En ik probeerde of ik een filmpje kon opnemen...totaal uit mijn comfortzone, heel spannend allemaal.
En van het ene kwam het andere....en KLEI met MIJ werd gevonden en gesmaakt.
lk geloof niet in iedereen hetzelfde tapaschaaltje of potje en bedacht een ander systeem. Een veel succesvoller systeem.
En ondertussen zijn er al heel wat cursisten gepasseerd die met de technieken hun ding doen en prachtige dingen maken.
Je eigen keramiek maken is gewoon DE MAX!